Het verhaal van …..Henri Kessels
Na mijn dienstverband bij de Beveiliging Koninklijke Luchtmacht heb ik bij Philips gesolliciteerd. Het was toen 1985. Ik moest allerlei testen maken en vervolgens op gesprek bij de toenmalige personeelsfunctionaris, Thea Noortzij. Zij vertelde dat ik per 01-12-1985 kon beginnen op het Natuurkundig Laboratorium. Op dat moment vond ik dat niet erg fijn omdat ik hoopte op een plaatsje bij Philips Nederland op de Boschdijk omdat dat veel dichter bij mijn woning was, maar vol goede moed vertrok ik naar Waalre.
Ik werd door Louis Weekers, Groepschef Beveiliging, ingedeeld in een groep (ik dacht 4 maar ben niet meer zeker) waarin o.a. Jo Panken, Coos Biemans. Ton Alers, Hub Dormans en Harrie Loonen zaten. Zij moesten mij inleren en dat werd een zware kluif. Door de registratie van alle personeelsleden van het Natlab (meer hierover in hoofdstuk Complexen Eindhoven – Natlab)
Als je eenmaal was ingeleerd was het fijn werken op het lab. De dag schoot heel goed op omdat je de hele tijd bezig was met administratie. Op het lab werken hele slimme mensen. Het heet niet voor niets de slimste km2 ter wereld. Blijft echter wel vreemd dat als je er 2 fietspompen neerzet met opschrift “alleen voor voorbanden” en “alleen voor achterbanden” er mensen zijn die de andere pomp pakken. Een ander voorbeeld is van iemand die zijn fietsband moest plakken en er maar niet in slaagde om het plakkertje op de band te plakken. Hij haalde het plakkertje er telkens te snel af. Hij vroeg toen of ik op zijn fiets wilde letten zodat hij in het gebouw waar hij werkte 2 componentenlijm kom gaan halen want de solution die wij hadden was niet goed meer. Uiteindelijk is hij na enkele uren te voet met zijn fiets aan de hand naar huis gelopen.
Eerst was ik niet blij dat ik naar Waalre moest, maar bij de grote reorganisatie van Beveiliging werd het personeel van het lab gespaard omdat de directie van het lab dit op dat moment niet toestond. Ik ontsprong de dans en was daar wel erg blij mee.
Langzaam maar zeker begon op het lab ook het een en ander te veranderen. Het personeel kreeg een draagbadge waarmee werktijdregistratie werd gedaan. Dit hield in dat Beveiliging meer tijd kreeg om andere dingen te doen. Toen op zeker moment het hoofdkantoor van Philips aan de Boschdijk naar Amsterdam verhuisde werd door de hoofddirectie bekend gemaakt dat op de plaats van het Nat.Lab. de huidige High Tech Campus zou komen. Later is deze naam gewijzigd in High Tech Campus Eindhoven. Er werden erg veel gebouwen bijgebouwd en als beveiliging kregen we te maken met een overgang van complexbeveiliging naar gebouwbeveiliging. Ons oude lab werd voor iedereen toegankelijk.
Deze periode was heel uitdagend. Er werd een heel nieuw badgesysteem ontwikkeld en in die tijd moest ook elk personeelslid en vaste gastmedewerker opnieuw gefotografeerd worden en voorzien van een nieuwe badge. Om dit allemaal goed te laten verlopen is door Ploon van Kraaijeveld, fa.Tyco, aardig wat tijd besteed aan het gebruiksklaar maken van dit systeem. Hierna heb ik maanden in een fotocabine bij de hoofdingang van de Campus gezeten om deze nieuwe badges te maken.
Inmiddels was ook de nieuwe meldkamer op de Campus operationeel. Alles ingericht door Erik van Boven en Erik Reijnders van fa. Tyco. Erg fijn met deze mensen samengewerkt. Als nu iemand op een bepaalde locatie binnen moest zijn hoefde je daar de deur niet meer voor uit. Elke gesloten ruimte kon aan je badgeprofiel worden toegevoegd, mits de ruimte eigenaar hiervoor akkoord gaf.
Omdat niet iedereen bij beveiliging goed met dit systeem kon omgaan duurde het soms lang voordat iemand toegang tot een ruimte kreeg. Hiervoor werd een oplossing gemaakt. Een aantal programmeurs is een lange tijd bezig geweest om dit proces te automatiseren. Uiteindelijk kon iemand een verzoek doen voor toegang tot een ruimte waarna dit verzoek bij de ruimte eigenaar terechtkwam. Hij kon dan aangeven dat hij akkoord was en vervolgens werd het basisprofiel aangepast met de ruimte waarvoor akkoord was gegeven. Beveiliging speelde in het hele proces geen rol meer.
In 2007 kwam dan toch voor het beveiligingspersoneel van de Campus het bericht dat de eigen bedrijfsbeveiliging niet meer nodig was. Ondanks toezeggingen van de directie van het Nat.Lab. dat alle beveiligers die werkzaam waren ten tijde van de overgang naar de High Tech Campus tot aan hun pensioen in dienst van Philips zou kunnen blijven werken moesten we toch vertrekken. Om het allemaal nog erger te maken moest het Philips personeel solliciteren bij fa. Trigion om op de Campus te kunnen blijven werken. Dit was voor mij, en de meeste anderen, niet bespreekbaar en ben meteen gaan solliciteren. Ik ging uit dienst bij Philips en ben als kwaliteitscontroleur bij een parketfabrikant gaan werken. Ik heb dit maar een half jaar gedaan omdat ik er niet aan kon wennen dat alles op uur en tijd dient te gebeuren. Ik bedoel dan 10 uur koffie tot 10.15, lunch van 12.30 tot 13.00 enz. Nadat ik dit een half jaar had gedaan zijn we als vrienden uit elkaar gegaan en werd ik werkeloos. Dit heeft zo’n 2 maanden geduurd en toen zag ik een vacature voor een beveiliger bij de Rabobank. Ik heb gesolliciteerd en ben aangenomen. Dat was in 2009 en werk daar nog altijd met veel plezier weer in de Beveiliging.
Enkele namen wil ik zeker nog vermelden omdat ik met deze mensen erg fijn heb samengewerkt en omdat ik met enkele van hen nog steeds contact heb en af en toe een Chinese lunch nuttig.
Leo Ringeling – Dave Lockwood – Jo Panken – Ger Sanders – Rini Snoeren – Martie van der Kallen – Jan van de Waardenburg – Bert Pepels – Ton Alers – Gerrit Kregting – Jan van den Boom – Nic de Weijer – Coos Biemans.
Ook personeel van Trigion waar ik fijn mee heb samengewerkt wil ik vermelden zonder het idee te hebben dat ik alle namen nog weet zoals:
Frans van den Dungen – Harry Aarts – Jos Koeken – Frans van Noorwegen (G4S dacht ik) en nog vele anderen die ik in bijna 25 jaar Philips voorbij heb zien komen.