Hieronder het verhaal van René Schupp, van 1973 t/m 1995 in dienst van Philips Bedrijfsbeveiliging. Laatstelijk als Hoofd Bedrijfsbeveiliging / Chef Facilitaire Diensten bij Pope Venlo (dochter Philips).We moedigen oud collega’s aan eenzelfde verhaal te doen als René..
René Schupp in 2013
Inleiding
Philips Bedrijfsbeveiliging; korps met enorme traditie. Decentralisatie; helaas het begin van het einde. Verantwoordelijkheden gelegd bij locale directies; beveiliging vaak het sluitstuk op de begroting. In beginsel uitbreiding of verleggen van taken. Dit kwam primaire beveiliging niet ten goede; was echter een kwestie van overleven. Uiteindelijk werden afdelingen opgeheven en als zodanig ingekocht. Regio Eindhoven wist langer stand te houden dan de spreiding; echter ook voor hen viel uiteindelijk het doek.Ter lering en vermaakDoel van mijn verhaal is vorm geven aan gedachten en gevoelens. Maar ook orde scheppen in veelvoud notities die in de loop der tijd verzameld zijn. In principe geschreven voor mijzelf; als anderen hier plezier aan beleven of lering trekken doet mij dat enorm veel deugd.Allen zijn we min of meer acteurs in het theater van ons leven. De afloop van het stuk wordt beïnvloed hoe we onze rol spelen. De mens die we worden, de mate waarin en waarop we groeien, ons ontwikkelen en de confrontatie aangaan met de uitdagingen in ons leven.
Naarmate we in de loop der jaren ouder en rijper worden, krijgen we intenser voeling met de echte waarden in ons leven. Het verleden wordt steeds groter; de toekomst steeds kleiner. De scheidslijn tussen zijn en niet zijn is filterdun.
Ik besef dat ik mij kwetsbaar opstel; echter beginnen bij jezelf is de grootste rijkdom. Emoties; glimlach en traan zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Echter uiteindelijk is alles relatief. Een haar op je hoofd is weinig; een haar in de soep is veel…
Rode, zwarte, zilveren draad.
Innerlijk zelf; kiemend zaad.
Ontmoetingen met jezelf.
Openstellen; het komt vanzelf.
Beschouwend ervaren.
Hoe het bootje is gevaren.
Ervaringen om te leren.
‘To Be, or not To Be,’ waarderen!
Elk vogeltje zingt zijn lied.
Noord tot Zuid; in elk gebied.
Oost tot West; klinkende muziek.
Zoekende mens, o zó Uniek!
Arbeidsverleden
Philips maakt een wezenlijk deel uit van mijn arbeidsverleden. Wat mijn loopbaan betreft; de mooiste tijd van mijn leven. Studiebereidheid en flexibele instelling; de basis voor de klim op de maatschappelijke ladder. Echter voor het zover kwam; de nodige voorgeschiedenis.Aanvankelijk werkzaam in de mijnbouw (Limburg). Door grote gas- en olievondsten werden de mijnen overbodig en vond er geleidelijk aan sluiting plaats van de mijnzetels. Ruim 60.000 mensen kwamen op straat te staan. Voor ouderen met vele dienstjaren een bittere pil; echter jongeren hebben tijdig het zware en ongezonde werk kunnen ontvluchten. Limburg had geen of weinig vervangende werkgelegenheid. Elders was de vraag naar personeel groot. Wervingscampagnes door Hoogovens IJmuiden; Aluminium Delfzijl; Dupont Rozenburg en Vlissingen; Enka Breda of Philips Eindhoven. Daarnaast pendelbussen naar Born (autofabriek) en Melick (Rockwool). Maar ook naar overige industrieën (mijnen) in België of Duitsland. Noodzakelijke omscholingen en verhuizingen werden een feit.In het ruime aanbod viel mijn keuze op Enka-Breda; bedrijf van synthetische garens met ruim 1700 werknemers. Een zeer modern bedrijf met goede sociale voorzieningen; industrietak in het grote AKZO-concern. Aldaar werkzaam als operator in de productie en lid van de bedrijfsbrandweer. Helaas ontstond er na een aantal jaren overcapaciteit en grote teloorgang in de vezelindustrie.Raad van Bestuur (AKZO) kondigde aan voornemens te zijn om de vestiging in Breda; maar ook overige vestigingen in Nederland en Duitsland te sluiten. Voor vakbonden, ondernemingsraad en personeel een moeilijk te verteren zaak. Enka-Breda had in betreffend jaar (1971) een netto winst van 30 miljoen gulden. Geschiedenis werd geschreven; de eerste georganiseerde bedrijfsbezetting in Nederland.Tijdens de onzekere ontwikkelingen bij Enka-Breda hadden enkelen reeds gebruik gemaakt van een (voorlopige) regeling sociaal plan. De vakbonden waren hierop tegen; zij wilden voorkomen dat vertrek van werknemers bevorderd zou worden en het bedrijf zich als zodanig zelf zou sluiten.Nadat de Raad van Bestuur had besloten om het structuurplan in te trekken, werden collectieve regelingen niet meer toegepast. Uiteraard stond het ieder vrij om al dan niet te vertrekken. In het streven naar enige zekerheid bleef ik op zoek naar een passende baan.
Sollicitatie
In eerste instantie had ik gesolliciteerd had bij de politie in Amsterdam. De landelijke norm van aanname leeftijd bedroeg 25 jaar; de grote steden hadden een marge tot 28 jaar. Helaas bleek mijn leeftijd van 33 jaar deze norm ruim te overschrijden; jammer….In het dagblad ´De Stem´ las ik een advertentie van Philips Bedrijfsbeveiliging. In een restaurant in Breda werd door ´Philips Centrale Personeelsdiensten ´ een algemene voorlichting gehouden. De personeelschef was vriendelijk en gecharmeerd van mijn cv. In het gesprek bleek dat wij een aantal raakvlakken hadden; hij was eveneens oud commando. Groene Baret bleek de rode draad in ons bestaan; formaliteiten werden geregeld.Opleiding
Op 1 november 1973, trad ik in dienst van Philips Bedrijfsbeveiliging. Korte tijd later kon ik aan de noodzakelijke opleiding beginnen. Tijdens een stage van zes weken had ik een vaste mentor; met raad en daad stond hij mij terzijde. Een dag per week had ik met overige aspiranten een volle dag studiebegeleiding; overige verplichte vakken werden in mijn vrije tijd bestudeerd. Al met al zou een en ander ruim een jaar in beslag nemen. Het viel niet mee om mij al de wetten en voorschriften eigen te maken. Maar dat was nu eenmaal de voorwaarde.In afwachting van definitieve huisvesting werd ik met een aantal aspiranten ondergebracht in zogeheten vrijgezellen tehuis ´Ons Thuis´. Intussen draaide ik de diensten bij Philips volgens dienstrooster; uiteraard de vrije dagen bij het gezin. Gedurende die periode verbleven Claire en kinderen in Kerkrade; schoonmoeder vond het erg prettig om dochter en kleinkinderen zo dicht bij haar te hebben.Verhuizing
Gezinshereniging; na zes maanden weekend huwelijk kregen wij een nieuwe woning toegewezen. Gelukkig voor het gezin; echter voor familie in Kerkrade was het feit moeilijk te dragen. Met de kinderen was voornamelijk ´Limburgs´ gesproken; voor hen was de nieuwe situatie eveneens een moeilijke stap. Wij kregen een mooie eengezinswoning.
Bedrijfsbeveiliging
Philips Bedrijfsbeveiliging bestond uit Geüniformeerde Dienst, Staf- en ondersteunende diensten met een personeelsbestand van ruim 760 medewerkers. Bestaande uit eigen directie, staffunctionarissen, personeeldienst, recherche- en inlichtingen, verkeersdienst, centrale meldkamer, mobiele surveillance, hondenbrigade, opleidingen en overige ondersteuning. Geüniformeerden deden dienst op een achttal grote complexen in Eindhoven en omgeving. Eveneens belast met de beveiliging van alle complexen of vestigingen van Philips in Nederland.
Centrale Meldkamer
Specifieke taken voor centrale meldkamer; landelijke alarmcentrale. Mobiele surveillance; controle en toezicht van vrijstaande- en speciale objecten. VIP-beveiliging en waardetransporten. Vraagbaken voor de wereldwijde Philips Organisatie.Organisatie en Personeel
Het was een professionele organisatie. Veel leden waren afkomstig van Politie of Marechaussee. Maar ook vaak met overige beveiliging of militaire achtergronden. Daarnaast ook aangetrokken via bedrijfsleven of overige overheidsdiensten. Zo ook een grote groep oud mijnwerkers die via de Europese Gemeenschap Kolen en Staal (EGKS) omscholing hadden ondergaan. Uiteindelijk hoorde ik in later stadium ook hierbij, zij het op privé initiatief.Diensthonden
Zowel in Eindhoven als de rest van Nederland lagen een aantal complexen in een landelijke omgeving. Om die reden werd er ook gewerkt met ruim 60 diensthonden. Uiteraard werd de kwaliteit op peil gehouden door regelmatig trainen van diensthonden en geleiders. Om een en ander te stimuleren vonden er ook jaarlijks landelijke kampioenschappen plaats. Hiertoe werd uit het landelijk arsenaal van diensthonden en geleiders een voorselectie gehouden. Uiteindelijk kwamen tien koppels in aanmerking voor deelname.
Ondanks het feit dat ik bij de tussenstanden met diensthond ´Marco´, geruime tijd had voorgestaan, werd de wedstrijd in het voordeel van een ander koppel beslist. Hulde en proficiat. Het was in ieder geval een hele eer om deelnemer te zijn.
Toezicht en controle
Duizenden medewerkers en bezoekers passeerden dagelijks de poorten. Zo ook vrouwelijk schoon; we kwamen ogen te kort. In de zomer kregen wij vaker plagende opmerkingen te horen zoals: “Mooie baan hebben jullie, mooi weer, mooie dames kijken en hiervoor ook nog worden betaald.”Echter in de winter keken ze ons meewarig aan: “O wat zielig.” Hieruit blijkt dat elk voordeel ook weer een nadeel heeft…!
Surveillances
Deze werden gehouden in de avond, maar ook in de nacht- en weekend diensten. Allerlei aspecten met betrekking tot voorschriften en veiligheid hadden de aandacht. Onderdeel hierin was een signaalfunctie naar verantwoordelijke functionarissen of instanties. Uiteraard conform vastgelegde procedures. De hoofdtaak bestond uit: ´Het voorkomen van schade, of reeds ontstane schade beperken.´ Deze periode heb ik prettig ervaren; immers een groot verschil met de mijnbouw, waar men van het daglicht verstoken was. Eveneens samengewerkt met leuke collegae; echter bij promoties: ´Roerde de Trom.´
Rangen
Men begon als Aspirant; na enkele maanden praktijk bevorderd tot Surveillant 2de klas. Na behalen van het verplichte vakdiploma vond bevordering plaats tot Surveillant 1ste klas. Vervolgens na zes jaar praktijkervaring en flexibele instelling, maar ook studiebereidheid, bevordering tot Hoofdsurveillant.Kaderfuncties
In principe als er een vacature beschikbaar was en men middels een sollicitatieprocedure, hiervoor geschikt werd geacht. Uiteraard was de nodige praktijkervaring, positieve instelling, maar ook ´Kadertrainingen´een randvoorwaarde. In- en externe trainingen werden gevolgd, maar ook rollenspellen ondergaan; vaak met specifiek opgeleide acteurs. Onderstaand mijn persoonlijke loopbaan:
Nederlandse Philips BedrijvenEindhoven
01-11-1973 t/m 31-12-1973 Aspirant Beveiliger
01-01-1974 t/m 31-12-1974 Surveillant 2de klas
01-01-1975 t/m 31-12-1981 Surveillant 1ste klas
01-01-1982 t/m 31-12-1982 Hoofdsurveillant / Diensthondengeleider
01-01-1983 t/m 30-04-1985 Assistent Groepschef Beveiliging
Nederlandse Philips Bedrijven Almelo / Enschede
01-05-1985 t/m 22-03-1987 Groepschef Beveiliging
Nederlandse Philips Bedrijven Deurne
23-07-1987 t/m 31-07-1988 Groepschef Beveiliging; combinatie Venlo (30/70%)
Pope Cable and Wire Venlo
23-07-1987 t/m 31-07-1988 Groepschef Beveiliging; combinatie Deurne (70/30%)
01-08-1987 t/m 30-06-1992 Groepschef Beveiliging
01-07-1992 t/m 04-07-1995 Hoofd Beveiliging / Chef Facilitaire Diensten
Reorganisaties
Philips Multinational: personeelbestand wereldwijd 360.000; waarvan in Nederland 90.000 medewerkers. Aanvankelijk groeide de bomen tot in de hemel, echter de winstmarges werden steeds kleiner. Onder leiding van´Jan Timmer´vond´Operatie Centurion´plaats. De stelling was´Back to the Basic.´ Meerdere saneringen volgden; het uiteindelijk personeelsbestand in Nederland kromp naar amper 25.000 werknemers.Decentralisaties
De totale beveiliging van ´Philips´ in Nederland viel onder directe verantwoordelijkheid van ´Raad van Bestuur.´ De organisatie hiervan was in beginsel neergelegd bij ´Philips Security Office ´ in Eindhoven. Als zodanig vond centrale aansturing plaats, evenzo werd beleid, kwaliteit en kwantiteit bepaald. Centrale stafdiensten waren reeds jaar en dag gehuisvest in een elektronisch beveiligd huurpand. Het was opvallend wit geschilderd en in de volksmond ook wel het ´Vaticaan´. Uiteraard werden overheadkosten in manuren doorberekend en min of meer aan lokale directies opgelegd. Decentralisatie van verantwoordelijkheden was het begin van het einde.
Pope Venlo
Pope was een volledig dochterbedrijf van Philips, de geschiedenis had hier aan bijgedragen. Frederic Pope kwam uit Engeland; vertrok in 1889 naar Venlo en stichtte met behulp van de Venlose koopmansfamilie Goossens, een van de eerste gloeilampenfabrieken van Nederland. De familie Goossens verschaft Pope het kapitaal om de fabriek op te richten. Vervolgens werden andere gloeilampenfabrieken in Nederland opgericht, zoals Philips in Eindhoven.Al in 1904 nam Philips het bedrijf over. Sinds de overname door Philips werden bij Pope ook andere producten geproduceerd in de fabriek. Pope mocht nog wel als dochter van Philips, gloeilampen vervaardigen onder eigen merknaam. In 1927 begon de fabriek ook met het produceren van draad en kabels. In 1995 werd Pope Cable & Wire door Philips verkocht aan het Amerikaanse bedrijf Belden Wire & Cable. Zij vestigde in Venlo het Europese hoofdkantoor van het bedrijf.In de veelvoud aan saneringen moesten directies ´eigen keuzes´ maken over de mate en kwaliteit van beveiliging. Helaas bleek beveiligen vaak het ´sluitstuk´op de begroting te zijn; taakverschuivingen vonden plaats met geleidelijk inkrimping van personeel of gehele opheffing.
In principe vond beveiliging van Pope plaats door ´Philips Bedrijfsbeveiliging´, ondanks het feit dat de dochter Pope ouder was dan het moederbedrijf Philips. Bedrijfsprocessen, inbraak en brandveiligheid waren gekoppeld aan de ´Alarmcentrale´ van Pope. In een wisselend rooster 24 uur bemand, afwerking van procedures. In samenwerkingsverband met Philips Deurne werd over en weer personeel uitgewisseld.
Voor Pope Venlo betekende decentralisatie het ontkoppeling van eerdere samenwerking met Philips Deurne. Daarnaast uitbreiding van facilitaire taken. Accenten kwamen te liggen op: algemene beveiliging, receptie en telefooncentrale, beheer van centraal archief en repro, distributie van post, EHBO organisatie. De lasten die hierdoor op de schouders werden gelegd, tilden erg zwaar.
Uiteraard kwam ik hier niet aan voorbij. Afdelingen werden opgeheven en facilitaire taken werden als zodanig ingekocht. Op 4 juli 1995 vertrok ik met een gouden handdruk en individuele vertrekregeling. Begrijpelijk; maar zeer pijnlijk…!!!Tenslotte
Bedrijfssluitingen of reorganisatie zijn orde van de dag. Helaas enkele malen persoonlijk ondervonden; het station is inmiddels gepasseerd. Desondanks groot begrip voor allen die in het zelfde schuitje zitten of deze maatregelen (nog) moeten ondergaan. Leef uiteraard met hen mee.
Door bezuinigingen en reorganisaties in organisaties of instellingen heeft de maatschappij grote behoefte aan vrijwilligers in allerlei sectoren. Kennis, ervaring en tijd beschikbaar stellen aan de gemeenschap; niet alleen nuttig voor anderen, maar ook zeer verrijkend voor jezelf… Vrijwilliger
Slachtofferhulp Nederland; Parkbeheerder Schinveld; Secretaris Venloos Operette Gezelschap;
Secretaris Kerkbestuur; Voorzitter Vereniging van Eigenaren; Adviseur Vereniging van Eigenaren. Anno 2012 de fase bereikt: “Enough is Enough.”
Vriendelijke groet;
René Schupp
