Ik wil in mijn verhaal omschrijven hoe ik bij Philips terecht ben gekomen. Misschien wel leuk om te vermelden dat dit via het Werk Gelegenheids Plan (WGP) was, waar ik bij de allereerste groep was ingedeeld. Dit was een initiatief van het Arbeidsbureau (kennen jullie dat nog?) en Philips om zo de kansen in de arbeidsmarkt te vergroten. Kwam mooi uit want na mijn tijd bij Defensie, met 0 (nul) mogelijkheden te blijven/bij te tekenen/KVV te worden zat ik al een paar maanden thuis.
Op een gegeven moment kreeg ik bericht of ik mee wilde doen aan een experiment. Ja, natuurlijk als dat een leuke baan op zou leveren zeker. Zo gezegd, zo gedaan en op een gegeven moment stond ik in juni 1983 bij de receptie van de Willemstraat 20. Philips Personeelszaken. Na een leuk gesprek te hebben gehad met een personeelschef, zo heette een recruiter vroeger, in afwachting van het vervolg. Nog dezelfde week kreeg ik een brief om me te melden bij de Medische Dienst op de Willemstraat, met aansluitend een psychologisch onderzoek in het gebouw ernaast. Medische keuring gehad, gesprek gehad met een medewerker van de psychologische dienst en enkele tests gedaan. Weer afwachten totdat Personeelszaken contact met me opnam en zei dat ze me de kans wilde bieden. Ik zou nog een brief krijgen waar en op welke datum en tijdstip ik me moest melden.
Dat was dus op een maandag 1 september 1983 (of enkele dagen eerder/later) bij Groepchef Dick Vos van de Emmasingel. Na een uitgebreid gesprek en vluchtige rondleiding van Dick Vos werd ik “overgedragen” aan een van mijn twee mentoren ass. gr. Chef Henk van Lieshout, die me samen met mijn andere mentor Theo Fritschy een week of 6 onder de hoede namen. Werktijden 06.00-14.00 en 14.00-22.00 geen weekenden en nachten. Ook niet op verzoek! Uiteraard liep ik ook incidenteel mee met andere collega’s. Het waren hele fijne collega’s die je niet zagen als een vreemde, maar als eentje van “hen”; de Philips Beveiligingsdienst. Vooral toen ik na enkele weken geüniformeerd was.
Inmiddels was ik er ook achter gekomen dat de groep WGP’ers uit 15 jongeren bestond, die over de diverse regio Eindhoven complexen waren verdeeld behalve de Meldkamer.
We hadden inmiddels iedere donderdag onderwijs in gebouw OAR, inderdaad, het “Vaticaan”.
Henk Sluis, een fijne en kundige man was onze vaste docent. Hij stoomde ons klaar voor het Basisdiploma Beveiliging, toen net nieuw en de vervanger van het beveiligingsdiploma A en B. We hadden ook “gastdocenten” die ons meer vertelde over gevaarlijke stoffen, informatie beveiliging, wegenverkeerswetgeving etc.
Na enige tijd moesten we om de zo veel tijd naar de Bedrijfsschool, waar we werden klaargestoomd voor het EHBO diploma door Lou Kerkhofs, wie ken het niet.
Toen dat alles gereed was, en je geslaagd was, mocht je de EVO cursus volgen. Transport en opslag gevaarlijke stoffen. Met een landelijk diploma. Dat viel voor sommige niet mee, en het percentage geslaagde was erg laag. Ik weet nog dat personeelschef Trompper op een gegeven moment ons onder uit de zak gaf daarover. Kwam gewoon tijdens de les op OAR binnen lopen en begon op een nette manier te “tieren”. Dat kon in die tijd nog gewoon. Tegenwoordig zou men naar de therapeut stappen om een trauma te verwerken.
We hebben verder nog op de Bedrijfsschool een computercursus gehad (omgaan met een PC) omdat computers in die tijd nog behoorlijk Science Fiction waren.
En……we kregen de cursus WordPerfect 4.1. Is nu antiek ????
Na een jaar lang geëvalueerd te zijn, is er ons eigenlijk nooit de garantie/illusie gegeven dat je kon blijven na je jaar stage.
Ik had inmiddels contact met een beveiligingsbedrijf dat in mijn laatste week bij Philips al thuis was geweest voor een gesprek. Ja, dat deed met toen nog. Ik zou nog dezelfde week, of in ieder geval uiterlijk de maandag erop iets van hen vernemen of ik in dienst kon treden of niet.
En toen……laatste dag. Op vrijdag zo rond 11.00 na het gebak ging ik naar huis. Ik hoopte dat ik bij het beveiligingsbedrijf aangenomen zou worden.
Toen ging rond 16.30 de telefoon…. De personeelsdienst…..of ik mijn uniform nog had. Ja dat had ik, dat zou ik nog terug gaan brengen. Hij vroeg me op de man af of ik een baan wilde bij Philips. Vaste dienst, 40 uur, geen proeftijd. Nou daar hoefde ik niet lang over na te denken en ik zei: natuurlijk wil ik dat.
Oke, zei de man van de personeelsdienst. Aanstaande maandag melden op Beatrix bij de Groepschef. Zo ging dat vroeger.
Totdat ik die woensdag (mijn derde werkdag) op post stond bij de grote voormalige magazijnen in Veldhoven kwam Dirk Broos langsrijden. Hij vroeg of ik het naar mijn zin had. Natuurlijk…… maar hij had eigenlijk nog een vraag….of ik overgeplaatst wilde worden naar Strijp 2-3. Er waren personele problemen en met wat schuif- en regelwerk zou het probleem dan opgelost zijn. Wat zeg je dan? Ja meneer Broos, geen probleem (en nog dichter bij huis). Prima zei hij, morgen (mijn vierde werkdag) om 08.30 melden bij Groepschef Lammers….3 Groepschefs binnen een week gehad.
Peter
